Caleta Tortel en Puerto Guadal

Onze eerste stop op onze weg terug naar het noorden was Caleta Tortel. Een klein plaatsje aan de rand van een fjord, huisjes tegen de bergen aan geplakt en met elkaar verbonden door houten ‘boardwalks’. Heel bijzonder, al bij de eerste aanblik van bovenaf. Helaas bleek het hospedaje Provenir waar we een kamer hadden gereserveerd precies aan de andere kant van het dorp te liggen dan daar waar de parkeerplaats was ........... (dat was dus niet echt duidelijk aangegeven op Booking.com!). Gelukkig wist de jongen van de ‘información‘ met enige moeite voor ons een bootje te regelen dat ons tot redelijk dicht bij ons hospedaje bracht, zodat we nog maar zo’n 10 minuten hoefden te lopen in plaats van 45 minuten! Dichterbij kon niet vanwege de lage waterstand. Tot nu toe ons meest primitieve verblijf, waar we wel heerlijk geslapen hebben (voor het minste geld ook tot nu toe) met een prachtig uitzicht vanuit ons bed!  ‘s Avonds ‘even’ iets gaan eten betekende ook een half uur heen en een half uur terug lopen, zodat we meteen ook het grootste deel van het dorp hadden gezien. En de volgende ochtend dus 45 minuten lopen terug naar de auto, inclusief de nodige trappen omhoog. Trouwens: de temperatuur in Tortel was zo’n 20 graden, heerlijk vergeleken met de maximaal 10 à 12 graden van de afgelopen dagen in Villa O’Higgins!

Na Tortel was Puerto Guadal (net als Puerto Rio Tranquilo aan het Lago General Carrera) onze volgende bestemming.  We hadden onze lifters van de vorige dag beloofd dat we ze mee naar Cochrane zouden nemen als we ze zagen staan, en jawel hoor, daar stonden Carl en Alex weer bij de ingang van het dorp. Wij waren toch al van plan een korte stop te maken in Cochrane, omdat we wisten dat daar een aardig café zat om te lunchen (Café Tamango) en een supermarkt om weer wat inkopen te doen. Iedereen blij dus: Carl en Alex afgeleverd op hún volgende bestemming, en wij hebben heerlijk geluncht, onze e-mail en Polarsteps bijgewerkt (want redelijk goede WiFi) en inkopen gedaan (want de supermarkt ging net open toen wij geluncht hadden). Het vervolg van de reis kostte iets meer tijd dan gepland, o.a. omdat we een keer moesten wachten bij wegwerkzaamheden. Al met al viel dit stuk weg ons nu we er de tweede keer reden best mee. En weer die prachtige uitzichten langs de Rio Baker!

In Puerto Guadal hadden we een ‘luxe 2-persoons kamer met zicht op het meer’ gereserveerd; iets duurder dan gewenst, maar wát een plek! Zelden hebben we ergens geslapen met zo’n fantastisch uitzicht, het lijkt alsof we ín een plaatje zitten! En alles klopt hier ook: fris, nieuw, mooi ingericht. Pablo, de eigenaar, vertelde ons dat hij en zijn vrouw jarenlang voor een Nederlander hier hebben gewerkt (de eigenaar van El Mirador) en nu voor zichzelf zijn begonnen. Ze hebben nog maar 2 kamers (geschakeld, in een vrijstaand huisje), het restaurant is nog in aanbouw, maar wat ons betreft is dit nu al een succes. Pablo snapt prima wat Europese toeristen zoals wij waarderen, heerlijk is dat. Vanochtend werd ons zeer uitgebreide ontbijt naar onze kamer gebracht zodat we daar mét uitzicht van konden genieten. En verder hebben we van deze dag een echte rustdag gemaakt: gelezen, geschreven en tussendoor steeds weer even van dat fantastische uitzicht genoten. Een topdag! Morgen door naar Chile Chico, waar we overmorgen de ferry over het Lago General Carrera nemen naar Puerto Ingeniero Ibañez. Geen lange afstanden meer te rijden voorlopig!

(Zie de foto’s in de map ‘Carretera Austral’.)