Onze eerste week.

Hij is bijna voorbij, onze eerste week. Na een ‘luxe’ start (business class van Amsterdam naar Sao Paulo) en een duidelijk minder luxe vervolg (nog zo’n 4 uur gewoon in de economy class van Sao Paulo naar Santiago)  kwamen we na ruim 24 uur (!) onderweg te zijn geweest in Santiago aan. Aan het heerlijke bed in ons hotel vlak bij het vliegveld waren we toen wel toe. Na een prima ontbijtje en nog even een uurtje rust in de tuin van het hotel (het onthaasten is begonnen!) met taxi en bus naar onze eerste ‘echte’ bestemming: Valparaiso. Een reisje dat meteen duidelijk maakte dat reizen per bus in Chili toch echt vele malen comfortabeler is dan vliegen in de economy class!

Meteen bij aankomst in het Ibis-hotel in Valparaiso kregen we te horen dat we het vuurwerk op oudejaarsavond vanaf het dak van het hotel zouden kunnen bekijken.  Dat is dus een goede keus geweest, om dit hotel pal aan de haven te boeken! 

Valparaiso, Unesco werelderfgoed-stad, is behalve om het geweldige vuurwerk met oud en nieuw bekend om de ascensores (liften) én de vele muurschilderingen. Jammer genoeg hebben we maar één van de liften kunnen gebruiken; om voor ons nog steeds onbekende redenen waren drie andere liften die we wilden gebruiken allemaal buiten dienst..............

Zonder die liften is het hard werken (omhoog en omlaag) in Valaparaiso met zijn 45 heuvels. Gelukkig werkt Uber ook prima, zodat we toch een paar van al die heuvels hebben kunnen bekijken. En dus ook de vaak prachtige street art!

En het vuurwerk? Dat was inderdaad geweldig! Gewapend met een fles bubbels (Chileense natuurlijk!) stonden we er klaar voor, op het dak van ons hotel met uitzicht over de hele baai. Bijna een half uur lang ging er vanaf middernacht simultaan op verschillende plaatsen in de baai onvoorstelbaar veel vuurwerk de lucht in. Een mooi begin van 2019 én van onze reis!

Inmiddels zijn we in Santiago aangekomen en hebben we vandaag met de hop-on-hop-off bus de stad een beetje verkend. Sinds ons vorige bezoek (6 jaar gelden) lijkt de stad nóg groter en nóg drukker te zijn geworden. De ‘vibe’ is nog steeds goed en het is toch wel erg leuk om op 3 januari met ruim 30 graden op een dakterras met uitzicht op besneeuwde Andes-toppen een pisco sour te drinken!