Salta, Cafayate en Buenos Aires

Het is al weer zo’n 10 dagen geleden dat wij uit Nederland vertrokken, tijd dus om hier ook iets van ons te laten horen (op Polarsteps kun je onze reis van dag tot dag volgen).

Onze business class vlucht van Amsterdam naar Buenos Aires was natuurlijk pure luxe! (Het kost wat maar dan heb je ook wat!) Dat begint al op Schiphol, want: priority bij het inchecken, bij de security (hoewel het verder ook niet druk was trouwens), en toegang tot de crown lounge waar eten en drinken gratis zijn en, wat mij betreft het belangrijkste, waar je heerlijk rustig kunt zitten (lezen). Dan wéér priority bij het boarden, de champagne staat klaar en terwijl daarna alle andere passagiers instappen heb je rustig de tijd én de ruimte om je te installeren. Voor de nacht eigenlijk al, in dit geval. Maar eerst moet er natuurlijk nog gegeten worden. Smakelijk, van echt servies met echt bestek en recepten van Jonnie Boer. Het duurde mij allemaal wat te lang, dus mijn dessert/bordje kaas heb ik maar overgeslagen. Tijd om van de stoel een bed te maken en ja, ik heb ook echt kunnen slapen. Niet de hele nacht aan één stuk, maar toch de nodige uurtjes. Het was ook super rustig, weinig tot geen oplichtende schermpjes en geen rondlopende medepassagiers. Dus redelijk uitgerust aangekomen in Buenos Aires, waar we weer als eersten van boord mochten, als eersten langs de douane en paspoortcontrole konden en onze bagage met priority-label als eerste op de band kwam. In no time daarna een auto/taxi geregeld bij Tienda Léon (die ik nog kende van een vorige keer) en in zo’n 45 minuten naar het andere vliegveld (Jorge Newbery of Aeroparque). Daar nog even rustig buiten gezeten in de schaduw (het was inmiddels ongeveer 10.00 uur en zo’n 25°). Helaas hield de luxe van de reis daarna echt op, want de rij voor de incheckbalies van Aerolinias Argentinas naar de noordelijke binnenlandse bestemmingen was gigantisch lang! Het is hier natuurlijk ook zomervakantie, dus veel Argentijnen trekken er ook op uit. Enfin, bagage afgegeven, overgewicht betaald (want je mag standaard maar 15 kilo meenemen en daarmee redden wij het niet) en naar de gate. Een voorspoedige vlucht naar Salta waar we na 2 uur vliegen en een korte taxirit rond 15.45 uur (het is hier 4 uur vroeger dan in Nederland dus inmiddels ruim 24 uur onderweg) bij ons appartement aankwamen. Keurig ontvangen en wegwijs gemaakt, water en wat andere noodzakelijk levensmiddelen gekocht en ons geïnstalleerd in ons redelijk luxe appartement met 3 slaapkamers en 3 badkamers en mega-terras. Helaas nog een klein probleempje: we bleken niet de juiste verloopstekker bij ons te hebben (terwijl ik toch van tevoren had opgezocht welke we nodig hadden), dus we konden niets opladen. Via Google maps een elektronicawinkel in de buurt gevonden waar Ad een wél passende stekker heeft gekocht. Probleempje weer opgelost!

De volgende 5 dagen hebben we ons prima vermaakt in Salta. We waren daar 4 jaar geleden ook al een paar dagen, dus de belangrijkste bezienswaardigheden hadden we al een keer gezien. Bovendien is het doel van deze reis vooral ‘overwinteren’, dat wil zeggen de maand januari doorbrengen in een land waar het gewoon mooi weer en warm is. Er ‘moest’ dus niet heel veel, behalve genieten. En dat lukte prima in Salta la Linda zoals de Argentijnen deze stad noemen. Een paar keer de dag begonnen met ontbijten in een restaurant, want waarom zou je alles voor het ontbijt in huis halen als je voor minder dan 1000 pesos ook ‘buiten de deur’ kunt ontbijten?

Tijd om even wat toe te lichten over de prijzen hier in Argentinië. Zoals wellicht bekend heeft dit land al heel lang economische problemen. De inflatie is in 2022 opgelopen tot zo’n 100%. Stel je voor:100%! Geld werd en wordt iedere dag minder waard.  Het land had en heeft dollars (en eventueel euro’s) nodig, maar doordat er erg veel gewisseld werd (wordt?) op de zwarte markt, waar de koers veel gunstiger is, kwamen die dollars niet in de schatkist terecht. Begin december heeft de regering daarom besloten de koers van de peso voor buitenlanders die via de officiële kanalen geld opnemen of betalen (bankpas of creditcard) veel gunstiger te maken. Volgens de officiële koers is 1000 peso ongeveer €5,50. Wij betalen nu echter steeds tussen de €3,10 en €3,30 voor 1000 pesos. Dat merkten we voor het eerst toen we van de reeds betaalde kosten van een huurauto ineens - zonder verdere toelichting - €95 teruggestort kregen. En de kosten van de taxi in Buenos Aires (ongeveer 9000 pesos) bleken bij afschrijving niet €49,50 maar slechts €27,37 te zijn. Bij het opnemen van geld bij een ATM wordt direct het lagere bedrag geregeld, bij betalen met een creditcard wordt eerst het hoge bedrag afgeschreven en wordt later een deel weer teruggestort. Het blijft met de schommelende koers dus iedere keer weer afwachten wat iets nu uiteindelijk gekost heeft. In ieder geval is Argentinië voor ons als buitenlanders ineens toch een stuk goedkoper dan we dachten!

Goed, verder met het verhaal over onze activiteiten hier. In Salta hebben we vooral rondgelopen door de oude stad, rond het Plaza de 9. Julio. De fraaie San Francesco bekeken, naar het Convento de San Bernardo gelopen (helaas was daar ook de kapel, de enige toegankelijke ruimte, wegens renovatie gesloten) maar tegenover het klooster wel een heerlijk terras gevonden waar ze lekkere ijskoffie’s hadden. Ook nog een keer naar het museum MAAM, het Museo Arqueologia de Alta Montaña waar de in de Andes nabij Salta gevonden Inca-kinderen worden bewaard. Steeds wordt afwisselend één van de drie gevonden kinderen in een speciale capsule tentoongesteld. Dat en het verhaal er omheen blijft interessant, ook voor een tweede keer. Verder een aantal keren prima gegeten, zowel aan de Paseo Balcarce -hét uitgaansgebieden van Salta - als op het centrale plein. Wel bijzonder dat we aan Balcarce uiteindelijk een (prima) pizza hebben gegeten omdat - hier in het land van het vlees - het vlees nog niet aangekomen was! De uitgebreide lunch op een balkon boven het grote plein was ook zeker geslaagd.

De oud- en nieuwviering ging in Salta gepaard met wel het nodige vuurwerk, maar dat bleef heel beperkt. En op nieuwjaarsdag was de stad bijna compleet uitgestorven. Met moeite konden we een plekje op één van de twee beschikbare terrasjes vinden voor de lunch. Met empanada’s natuurlijk weer, want daar staat Salta om bekend.

Op donderdag 5 januari was het tijd om onze huurauto op te halen bij Alamo en te vertrekken naar Cafayate. We kenden de route al wel, maar het blijft toch echt waanzinnig mooi in de Quebrada de las Conchas. Op de heenweg een leuke tussenstop bij Estacion Alemania, bereikbaar over een oude spoorbrug. (Ik moet nog uitzoeken waar de betreffende spoorlijn voor diende.) Onderweg een deel van de highlights van de route bekeken, de rest kon dan op de terugweg. Wel gestopt bij de Garganta del Diablo en de Mirador de tres cruces. In Cafayate aangekomen bij Hostal Andino, een simpel maar prima hotelletje voor - vanwege de gunstige koers - de prijs van een camping. Meteen even naar het plein om een wijnijsje te eten (smaken Malbec en Torrontes) en wat rond te kijken. Vergeefse pogingen gedaan om te reserveren voor de lunch voor de volgende dag bij wijnhuis Piatelli en te dineren bij El Esteco, daarom op het plein gegeten bij een Peña  waar ook werd gezongen en gedanst. Ook prima. De volgende dag is het gelukkig wel gelukt de lunch te reserveren bij Piatelli, want dat was ook één van de redenen om weer naar Cafayate te gaan. En ook deze keer was die lunch weer fantastisch! Een tafeltje met uitzicht en een 5-gangen menu met bijpassende wijnen, daar kwamen we de middag wel mee door.

Op zaterdag weer terug - langs dezelfde route - naar Salta, met deze keer een paar andere stops met prachtige uit- en vergezichten: Los Colorados, El Obelisco en El Anfiteatro. Een late lunch bij Hosteria Cabra Corral en op naar het vliegveld. Vroeger dan gepland (!) vertrokken naar Buenos Aires waar we helaas in een erg lange rij voor de taxi’s terecht kwamen. Weg tijdwinst! Tot overmaat van ramp duurde het bijna een uur voordat onze ‘host’ kwam opdagen om ons binnen te laten in ons appartement (disculpe, disculpe, disculpe). Op de hoek van de straat nog wel wat wijn, water en chips kunnen kopen. Het voordeel van de grote stad! De zondag was al gereserveerd voor een bezoekje aan de markt in San Telmo, dus ‘s ochtends daarheen, ontbijt op het Plaza de Mayo (toast met avocado en gepocheerd ei!), kort bezoekje aan de kathedraal en op naar de markt. Een gezellige drukte, veel leuke dingen (en ook veel lelijke!). Koffiebreak met ijskoffie bij Starbucks en een weer late lunch bij Puerta del Inca; Peruaans dus een heerlijke ceviche gegeten. Gelukkig maar één portie genomen om te delen, want alle porties (ook de hoofdgerechten) waren ongeveer het dubbele van wat wij normaal eten. Daarna een rustige avond op ons balkon, totdat ……. de stroom uitviel! Net op een moment dat bijna alle apparaten opgeladen moesten worden natuurlijk, en alleen bij ons. Enfin, inmiddels (dag later om 15.00 uur) is alles weer opgelost. Opladen hebben we gisteravond gedaan bij een stopcontact in het trappenhuis, vlak voordat we naar bed gingen hadden we weer elektriciteit en inmiddels doet ook de airco het weer. Was dus wel een warme nacht!

Vandaag even naar de nabije ‘outlet mall’ waar het geplande ontbijt een beetje tegenviel want er waren geen eieren en het duurde allemaal veel te lang voordat onze bestelling kwam. Naar het dichtstbijzijnde park gelopen voor een heerlijke ijskoffie (met havermelk!) bij Starbucks en prima geluncht bij Rio Alba. Nu zit ons bliksembezoek aan Buenos Aires er weer bijna op. Vanavond rond 20.00 uur naar bed, om uiterlijk 02.00 uur weer op want om 02.30 uur staat als het goed is de taxi weer klaar om ons naar het vliegveld (Ezeiza) te brengen voor onze vlucht van 05.53 uur naar Bogota.

Colombia, here we come!