Colombia

Het is allemaal gelukt: een paar uur slapen, al voor 02.00 uur weer opgestaan, taxi stond al te wachten voor de deur. Door een rustig Buenos Aires naar het vliegveld waar het ook om 3 uur ‘s nachts al best druk was. Mondkapjes weer op(!) en op naar Bogota, waar we net voor de middag (plaatselijke tijd, het is in Colombia weer een uur vroeger) aankwamen. Taxi naar ons leuke appartementje (geregeld dat we daar al vroeger terecht konden voor 60.000 COP ofwel ± €10) in La Candelaria. La Candelaria is de meest toeristische wijk van Bogota, die we al kenden van de vorige keer. Daar zijn ook veel van de bezienswaardigheden van de stad, en het is er gezellig, zeker als het weer een beetje meezit. Dat zat niet echt mee op de dag dat we aankwamen: bij een kopje koffie zagen we de straat bijna in een rivier veranderen!
Koffie! Dat is wel een groot - positief! - verschil met Argentinië. In dit koffieland smaakt de koffie eigenlijk overal wel, soms wat beter en soms wat minder, maar in ieder geval snappen ze hier wat sterke koffie is.

Onze dagen in Bogota hebben we doorgebracht met vooral rondlopen door ‘onze’ wijk met zijn soms erg steile straten. Het laatste stukje naar ons appartement is érg steil, een ware aanslag op mijn knieën. En dan ligt Bogota ook nog op zo’n 2100 meter hoogte, dus alles kost net wat extra moeite. Lunchen hebben we - omdat het zo goed beviel - drie keer bij Madre gedaan. De derde keer werden we als oude bekenden begroet, inclusief een schaal chips van het huis voor bij de cocktails. Ik zeg nu wel lunchen, maar we hebben meestal zo aan het einde van de middag gegeten. Geen probleem hier, bij bijna elk restaurant kun je vanaf een uur of twaalf tot laat in de avond eten. En ieder gerecht kun je delen, ook redelijk bijzonder. Voor ons ideaal, want erg grote eters zijn wij niet. Dus inmiddels is onze standaard: samen één voorgerecht en elk een hoofdgerecht. En dan bij voorkeur een ‘blanco de verano’ er bij (limoen, witte wijn, witte vermouth, munt en ijsblokjes). Dat noemen ze hier in Cartagena trouwens weer ‘sangria blanco’. Lekker!
Behalve rondlopen en lunchen hebben we een aantal kerken bekeken (die zijn er genoeg), waarvan de tot museum omgevormde Santa Clara wel heel bijzonder was. Waar we trouwens als senioren gratis in mochten! De mooie Nuestra Señora del Carmen was helaas net als vorige keer gesloten, dus daar hebben we alleen de buitenkant van gezien. Op onze laatste dag in Bogota (weer) naar het Botero museum waar behalve het werk van Botero zelf zijn eigen privé-collectie van vele wereldberoemde kunstenaars te zien is. Een waar kapitaal aan fantastische kunst - Picasso, Moore, Braque, Ernst etc. - waar ik heel blij van werd. Bovendien herbergt het gebouw ook nog het Museo de Arte Miguel Urrutia (MAMU), waar veel moderne kunst te bewonderen is. De hele collectie van Botero is trouwens door hem aan de staat geschonken en wordt beheerd door de nationale bank van Colombia. Een deel in Bogota, de rest in Medellin. En gratis te bekijken!
Het waren leuke dagen in Bogota, maar we waren toch inmiddels wel weer toe aan wat meer warmte, dus op zaterdag door naar Cartagena vonden we best fijn. 
Na een korte vlucht (1,5 uur) naar Cartagena zijn we hier inmiddels dus drie dagen en het bevalt weer uitstekend! Het weer is een beetje saai - iedere dag zonnig, droog en rond de 30 ° - wat na het redelijk koude en vochtige Bogota heerlijk is. We zitten hier in een appartementencomplex aan het Parque Centenario, precies tussen de oude ommuurde stad en Getsemaní in. Met nog geen 10 minuten lopen zijn we in de oude stad (UNESCO werelderfgoed) die echt prachtig is met zijn smalle straatjes en koloniale huizen met balkons. Overal heerst een plezierige Caraïbische sfeer, mensen zijn vriendelijk en wij voelen ons hier prima.