Het stokje overgedragen ...........

De invulling van de ochtend van onze laatste dag in Santiago stond al lang vantevoren vast: Ad zou op het vliegveld van Santiago ‘het stokje overdragen’ aan Raoul (de conrector die hij heeft vervangen in de afgelopen weken zodat Raoul 4.500 km. kon gaan fietsen in Chili en Argentinië). Overdragen in een dubbele betekenis dus: Raoul pakt zijn werk als conrector weer op en wij gaan door Chili reizen (maar niet op de fiets!). Raoul en Yolanda zouden volgens plan zo’n 5 uur op het vliegveld zijn tussen hun vlucht vanuit Punta Arenas en de vlucht naar Madrid en verder naar Amsterdam. Het pakte heel anders uit: een erg vertraagde vlucht naar Madrid met als positief effect voor ons dat we heel gezellig met ons vieren hebben geluncht bij de Peluquería Francesa/Lavaud Restaurant in Santiago. En Raoul heeft zich daar laten knippen en scheren (ja, letterlijk!). Zíj waren uiteindelijk zo’n 50 uur onderweg, wíj zijn na de lunch weer naar ons appartement gegaan, hebben onze koffers gepakt en zijn de volgende ochtend naar Balmaceda gevlogen (op tijd!).

Op het vliegveld van Balmaceda (zo’n 2 uur vliegen vanaf Santiago) hebben we onze huurauto (een Volkswagen Tiguan) opgehaald en zijn we onze route over de Carretera Austral begonnen. Op naar Villa O’Higgins, na het vuurwerk van Valparaiso #2 van onze wishlist. De eerste stop was Rio Puerto Tranquilo, gelegen aan een uitloper van het gigantische Lago General Carrera. Tot Cerro Castillo een asfaltweg, daarna begon de dirtroad. Toch wel fijn om dan in een degelijke hoge 4x4 te rijden! Al met al viel de weg mij qua kwaliteit best mee, volgens Ad is dat toch vooral vanwege de auto. Vanaf het begin prachtige uitzichten, gigantische rotsformaties, en veel sneeuw op de toppen. Om erg blij van te worden!

In Puerto Rio Tranquilo was het de bedoeling een tochtje (per boot) te maken naar de Catedral de Mármol; dat hebben we dus niet gedaan. Koud (érg koud!), veel wind, regen ........ een dagje niks doen bij de kachel leek ons een beter idee dan ons nat te laten regenen in zo’n bootje. Wél hebben we twee keer erg lekker pizza gegeten en prima bier daarbij gedronken uit eigen brouwerij bij Arisca (ook de naam van de brouwerij).

Vandaag verder op de Carretera Austral, en wát een fantastische vergezichten weer! De weg naar Cochrane loopt eerst langs het Lago General Carrera en vervolgens parallel aan de Rio Baker en dat levert echt fantastische plaatjes op (zie de foto’s!). Onderweg bij Puerto Bertrand een mini-pizzeria waar we geluncht hebben (en ook nog een tasje met sleutelhanger cadeau kregen), en aan het einde  van deze dagreis (ongeveer 115 km. in 4 uur incl. lunch) een zeer gastvrije ontvangst in onze cabaña in Cochrane. De kachel brandde al, wat in eerste instantie wat overdreven leek maar inmiddels heeft het gehageld.........  

Morgen als het weer het toelaat op stap in Parque Patagonia!