CHILOE!

Ons verblijf op Chiloe zit er al weer bijna op, maar eerst nog even over onze laatste dag in Puerto Montt. Zoals al beschreven hadden we voor één dag een auto gehuurd en daarmee hebben we een rondje gereden om het Lago Llanquihue. Puerto Varas was de eerste stop met meteen een fantastisch uitzicht over het meer op de vulkaan Osorno. Met die witte top lijkt hij wel erg op Mount Fuji. Met dit uitzicht weer eens een prima espresso gedronken (mit Kuchen, ja ook Puerto Varas heeft duidelijk Duitse roots!). Verder en route via Frutillar (ook weer met prachtig uitzicht) en langs het meer naar Las Cascadas waar we in de gelijknamige lodge aan het meer heerlijk hebben geluncht. Behalve de nodige foto-stops onderweg waren de Saltos de Petrohué onze laatste bestemming. We waren hier 6 jaar geleden ook al eens, toen op weg naar Argentinië (met bus-boot-bus-boot-etc. naar Bariloche), vonden het toen erg mooi en dat was het gelukkig nog steeds. Stroomversnellingen tussen het vulkanisch gesteente met uitzicht op (weer) de Osorno, prachtig. Deze heerlijke dag afgesloten met weer een etentje bij Chile Picante, omdat het daar de eerste keer zo goed was bevallen. En ook deze tweede keer was het weer erg lekker en ook gezellig, nu in een vol restaurant met alleen buitenlanders. Het effect van social media! (waar ik dit restaurantje ook had gevonden)

Op vrijdag was het tijd om weer verder te gaan: met de bus naar Chiloe (opnieuw naar het zuiden). Nadat we eerst in de verkeerde bus bleken te zitten (de bus van 11.30 terwijl onze bus van 11.20 er nog niet was) en onze bagage dus weer uit die bus moest bijna een half uur te laat vertrokken voor de reis van ruim 3 uur. Nogal ongewoon hier vonden wij, want tot nu toe lijken Chilenen toch erg punctueel te zijn.

Bij aankomst in onze palafito “Cahuelche“ in Castro werden onze verwachtingen ver overtroffen! Een bijna nieuwe (recent gerenoveerde) palafito met veel ruimte, leuk ingericht en een meer dan fantastisch uitzicht. De #3  van onze wishlist is helemaal top! Natuurlijk hadden we al plannen om wat meer van het eiland te gaan bekijken, maar 4 dagen op ons balkon zitten zou hier ook al prima zijn. Zeker omdat er vanalles te zien is: allereerst de verschillen tussen hoog en laag water waardoor de palen waarop de palafito’s staan afwisselend in het water staan en helemaal droog vallen. Er zwemmen dolfijnen, het stikt van de erg brutale zeemeeuwen, af en toe komt er een gier langs vliegen en voornamelijk ’s middags komen er constant rondvaartbootjes langs. De eerste ochtend bleek er ook een cruiseschip in de baai te liggen, de Prinsendam van de HAL, en de volgende ochtend lag de Zaandam (ook van de HAL) er weer. Veel drukte in het stadje dus, want al die honderden passagiers komen ook aan wal.

Wij hadden bedacht om twee dagen een auto te huren zodat we in ons eigen tempo wat meer van het eiland konden verkennen, waaronder de beroemde houten kerkjes (waarvan er 16 tot UNESCO werelderfgoed zijn verklaard). Dat huren van een auto was hier wel erg luxe: de auto werd zonder extra kosten voor de deur afgeleverd en de volgende avond ook weer opgehaald. De eerste dag-met-auto (zondag) hebben we 7 van de 16 kerkjes bezocht. Waarschijnlijk ook omdat het zondag was én omdat er een cruiseschip met ruim 1400 passagiers in de baai lag was het bijna overal gezellig druk, althans op de plekken die redelijk makkelijk te bereiken zijn (voordat de boot weer vertrekt!). Behalve een bezoekje aan een aantal kerkjes op het Isla Grande de Chiloe zijn we ook met de veerboot naar Quinchao gevaren, waar ook twee van de 16 kerkjes staan (Quinchao en Achao). Tussendoor in Dalcahue - gezellig plaatsje! - geluncht met empanada’s en ceviche op een bankje aan het water.

Op onze tweede dag-met-auto zijn we met helaas wat minder goed weer (wolken en af en toe wat regen) niet zoals eerst het plan was naar het noorden gereden (Ancud) maar naar Cucao aan de westkust van het eiland en aan de zuidkant van het Parque Nacional Chiloe. Ondanks de grauwe lucht een mooie rit langs twee grote meren. Bij de kust aangekomen doorgereden tot zo ver we met onze simpele Renault konden rijden, bijna tot op het strand. Een nog simpeler Suzuki dacht dat hij nog verder kon ........ (na wat pogingen hem los te krijgen uit het zand was de enige weg terug door het water). Op het strand bleken een aantal Chilenos bezig te zijn met de vangst van macha’s (eetbare schelpdieren): op de knieën slepen ze een net door de branding. Een heel mooi stukje kust was dit! Op de terug weg geluncht in een gezellig en zowaar druk restaurant (El Arrayan); plezierig om niet zoals we hier vaak meemaken alleen te zitten eten.

En vandaag ons laatste dagje Chiloe. Zoals we ons hadden voorgenomen een rustig dagje, genietend op ons balkon boven het water van alles wat er langs komt. Morgen vertrekt om 10.00 uur onze bus naar Valdivia, bijna 400 km. noordelijker.

(kijk voor bijbehorende foto’s in het mapje ‘Chiloe’)